Αχ, τι μου θυμίσατε. Ατέλειωτες ώρες στο Playstation 1 και 3 αλλαγμένες κεφαλές.
Ώρα να πω και εγώ την άποψή μου. Αν και έχω παίξει μόνο τα 7,8 και 9 στη συγκεκριμένη κονσόλα όπως και σε PC το 7.
Το 7 ήταν το πρώτο που έπαιξα. 30 ώρες την 1η φορά. Αφού να φανταστείτε το πρώτο master materia ήταν ένα All λίγο πριν την τελική μάχη (είμαι τέρας το ξέρω). Τόσο καλά materia είχα

. Έφαγα καλά με το Super Nova εκεί. Και στο τέλος είδα το Omnislash. Σκέφτηκα "Τι σκ@τ@ έχασα; Υπάρχει αυτό; Αντε πάλι απο την αρχή". Ας είναι καλά το gamefaqs. Το ολοκλήρωσα σίγουρα 4-5 φορές ακόμα.
Το 8 ήταν ένα παιχνίδι που έπιασα με το που βγήκε. Αν και τη πρώτη φορά το τελείωσα χωρίς τελικά όπλα, μαγείες μεγάλου επιπέδου και τα περισσότερα GF, με είχε μαγέψει και αυτό. Πολύπλοκο αλλά ταυτόχρονα μάλλον το πιοευέλικτο σύστημα μάχης και συνδιασμού μαγείας που είχα δεί. Μέχρι πριν 2-3 χρόνια, ακόμα πάσχιζα να μαζέψω τις κάρτες στο emulator. Καταραμένοι κανόνες

.
Το 9 είχε γίνει διαφήμιση ακόμα και στο Mega τότε, δείχνοντας την ουρά που έκαναν οι Γαπωνέζοι για να πάρουν το παιχνίδι. Χαμός στο ίσωμα. Με το που βλέπω τα γραφικά στην τηλεόραση, είπα αμέσως πως θα το περιμένω υπομονετικά. Πράγματι, το πιο όμορφο που είχα δει μέχρι τότε. Το κακό είναι πως το τελείωσα μόνο 1 φορά, καθώς η 4η κεφαλή παρέδωσε πνέυμα και δεν είχα σκοπό να πάρω άλλη

. Αν και δεν έχω περάσει τις 6 ώρες στο emulator ποτέ.
Για να συνοψίσω λοιπόν. Το παιχνίδι που έκανε θραύση για εμένα, είναι το FF7. Δεν θα πώ τίποτα για το σενάριό του ή τη μουσική επένδυσή του. Το παιχνίδι απο μόνο του είναι ένας θρύλος και σίγουρα το παιχνίδι που συζητάνε περισόττερο μετά από 13 χρόνια κυκλοφορίας του.
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο όμως, το παιχνίδι που είχε την καλύτερη απόδοση γραφικών και ταχύτητας, ήταν το 8. Με πραγματικά καλό σενάριο (δεν θέλω σχόλια περι αυτού) και τεράστιο μέγεθος, σίγουρα είναι ένα πάρα πολύ καλό παιχνίδι που αξίζει να παίξει κανέις έστω και μία φορά. Πρέπει να πούμε γαι για την Fae Wong και το Eyes on me . Τρίχα κάγκελο όσες φορές και αν το ακούσω.
Όσο για το 9... Αν και το τερμάτισα μόνο 1 φορά, και αυτή μισή, το αγάπησα αρκετά. Τέλεια γραφικά (αν και με μικροκαθυστερίσεις λόγω των γραφικών στις μάχες με πολλά εφφέ), απίστευτη μουσική, πολύ καλό σύστημα μάχης, ένα σενάριο εξωπραγματικό... απίστευτα όλα. Αλλά δυστυχώς, και πάλι δεν μπόρεσε να κερδίσει τις καρδιές σε σύνολο.
Το 7 υπερισχύει στην καρδιά μου από άποψη νοσταλγίας. Τόσο πολύ που ακόμα και τώρα που βλέπω βίντεο στον σωλήνα, κάτι παθαίνω.
Πάντως αν μου δίνανε πάλι ένα χειριστήριο και ένα save με τα Emerald kai Ruby από το 7 και το Omega από το 8, θα διάλεγα με κλειστά μάτια το 7. Crystal όπλα (αν και προτιμούσα 3ple growth όπλα για τα 50000 AP, έτσι για να ανεβάσουμε το KoR) και πανοπλίες και πάμε να πάρουμε τα αντίκείμενα που ρίχνανε. Έτσι για τη μαγκιά του να κερδίζεις αυτά τα τέρατα χωρίς όπλα και πανοπλίες μεγάλου επιπέδου. Επικές μάχες. Αν και δεν έχω ξαναδεί πιο καταστροφική επίθεση από το Terra break του Omega στο 8 (δεν λέω για το Aire Tam Storm αν και είναι εύκολο να ζήσεις από την επίθεσή του αν ξέρεις). Και δεν θέλω να ακούσω για Hero potions στο 8. Μεγάλη φλωριά. Αυρα. τρένο, Squall, Irvine και Zell για εύκολη νίκη, Squall, Quistis, Selfie για μαγκιά νίκη. Εκτός φυσικά σας έρθει το The End στις πρώτες σελίδες . Tο λέω επειδή μου έχει τύχει

. Φυσικά δεν έχω παίξει σε προχωρhμένο επίπεδο το 9 για να ξέρω.
Ουφ... Κάτι έχω και όταν με πιάνει δεν σταματάω να γράφω. Τέτοια η αγάπη μου για αυτά τα παιχνίδια.
Το Χ-2 είναι καλό; Χρειάζεται να παίξω το Χ για να ξέρω ιστορία; Το έχουν κάνει δώρο στον αδερφό μου αλλά έχω παίξει μόνο 2-3 ώρες και από τότε πιάνει χώρο στο ράφι. Έχω κάνει βλακεία;;;