Άνοιξη του 2007. Ακόμα δεν είχα εξοικιωθεί με το χώρο των anime. Έψαχνα λοιπόν στα τυφλά για κάποια σειρά, καθώς αγνοούσα ακόμα παντελώς το anidb. Κι έτσι απλά και τυχαία το μάτι μου έπεσε σε ένα περίεργο όνομα -
Seirei no Moribito. Μου κίνησε αμέσως την περιέργεια επειδή αντίθετα με άλλες δημοφιλείς σειρές που κυκλοφορούσαν, όπως Death Note, Full Metal Alchemist, Twelve Kingdoms, ο τίτλος της δεν ήταν γραμμένος στα αγγλικά. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο φαινόταν καθαρά ότι επρόκειτο για σειρά που δημιουργήθηκε με μεγάλο σεβασμό και η οποία θα κέρδιζε ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου.
Ας ξεκινήσω αναφέροντας ότι η σειρά είναι βασισμένη σε σειρά βιβλίων από τη συγγραφέα
Uehashi Naoko. Δημιουργίες της ίδιας συγγραφέος έχουν μεταφερθεί στο ραδιόφωνο, σε manga και σε anime. Στην πραγματικότητα η ιστορία της σειράς περιγράφει τα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο πρώτο από τα δέκα βιβλία της σειράς Moribito.
Το animation της σειράς κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα από το πρώτο ως το τελευταίο επεισόδιο. Θα μπορούσα να πω ότι ήταν αναμενόμενο εξάλλου καθώς η σειρά ήταν παραγωγής
Production I.G., που μας έχει συνηθίσει σε ποιοτικές δουλειές.
Ο κόσμος είναι γεμάτος λεπτομέρεια και όμορφα χρώματα. Ο σκηνοθέτης
Kenji Kamiyama είναι ο ίδιος που σκηνοθέτησε τα
Ghost in the Shell : Stand alone complex και Ghost in the Shell : Stand alone complex 2nd GIG όπως και την ταινία
Jin-Roh - The Wolf Brigade και η δουλειά του εδώ είναι άριστη. Πολλές φορές η εικόνα γεμίζει με λεπτομέρειες φαινομενικά άσχετες, οι οποίες ωστόσο κρύβουν πλήθος πλούσιων συμβολισμών πίσω τους, τους οποίους ο θεατής μπορεί εύκολα να προσπεράσει την πρώτη φορά που θα δει τη σειρά.
Δε θα ήταν υπερβολή αν ισχυριστώ ότι βλέπω κάτι νέο κάθε φορά που βλέπω ένα επεισόδιο για πολλοστή φορά. Ακόμα δεν ήταν λίγες οι φορές που τα τοπία ήταν τόσο όμορφα σχεδιασμένα, γεμάτα πανέμορφους συνδιασμούς χρωμάτων που πάγωνα την εικόνα και αφηνόμουν να βυθιστώ στο φανταστικό κόσμο μπροστά μου.
Οι χαρακτήρες είναι όμορφα σχεδιασμένοι, ανθρώπινοι με κίνηση γεμάτη ζωντάνια. Οι υπερβολές που συναντούμε συχνά στα anime εδώ απουσιάζουν ακόμα και στις σκηνές μάχης, μπορούμε ωστόσο να εξαιρέσουμε τα δόντια του Tohya :P .
Είναι δύσκολο συνήθως μια σειρά να διατηρεί το αρχικό επίπεδο ποιότητας ως το τελευταίο επεισόδιο, ωστόσο το Seirei no Moribito καταρρίπτει πανηγυρικά τον κανόνα.
Θα περιμένε κανείς σε τέτοιου είδους σειρά να ακούσει ως τραγούδια εισαγωγής και τέλους κάτι πιο παραδοσιακό και παρόμοιο στο κομμάτι εισαγωγής του Twelve Kingdoms. Αντίθετα στην εισαγωγή ακούμε ένα ρυθμικό κομμάτι από τους
L'Arc-en-Ciel με τίτλο "Shine" και στο τέλος ένα ερωτικό τραγούδι από τη
Sachi Tainaka με τίτλο "Itoshii Hito e (To the loved one)" τα οποία όσο ευχάριστα και να είναι δεν ταιριάζουν τόσο με τη θεματολογία της σειράς.
Κάπου εκεί βέβαια τελειώνουν και τα μειονεκτήματα του Seirei no Moribito όσον αφορά τον ήχο. Τα υπόλοιπα κομμάτια που ακούγονται κατά της διάρκειας της σειράς ανταποκρίνονται με το παραπάνω στο όλο κλίμα και βοηθούνε το θεατή να απορροφηθεί κυριολεκτικά στην ιστορία. Ο συνθέτης
Kenji Kawai (GitS, GitS 2: Innocence, Mobile Suit Gundam 00 1η και 2η season και πολλά άλλα) κατάφερε να δημιουργήσει μελωδίες με έντονα ασιατικά στοιχεία που συνδέονται όμως αβίαστα με την εικόνα - πότε δυναμικές σε σκηνές δράσης, πότε χαλαρωτικές σε σκηνές καθημερινότητας και πότε αλλόκοτες σε σκηνές μυστηρίου και φαντασίας. Η μελωδία του τραγουδιού με λόγια που ακούμε ελάχιστα στην αρχή του πρώτου επεισοδίου, επαναλαμβάνεται συχνά και μπορεί κανείς εύκολα να τη θυμηθεί, ενώ έχουμε την ευκαιρία να το απολαύσουμε ολόκληρο στα τελευταία επεισόδια.
Οι φωνές των χαρακτήρων έχουν επίσης επιλεγεί με μεγάλη προσοχή. Κάθε ηθοποιός πείθει με την ερμηνεία ενώ όλοι μαζί στο σύνολό τους σου δίνουν την εντύπωση ότι ζουν πραγματικά στον κόσμο του βιβλίου. Θετική θεωρώ επίσης την επιλογή ενός 15χρονου αγοριού και όχι γυναίκας να χαρίσει τη φωνή του στον Chagum.
Η ιστορία εκτυλίσσεται σε ένα φανταστικό κόσμο τόσο ανθρώπινο και εύθραστο όσο και μυθολογικό και μυστικιστικό. Η ηρωίδα της σειράς, μια 30χρονη δυναμική γυναίκα, ονόματι Balsa, ταξιδεύει και αναλαμβάνει το ρόλο σωματοφύλακα προκειμένου να εξιλεωθεί για αμαρτίες του παρελθόντος. Στα ταξίδια της τυχαίνει να σώσει τη ζωή του νεαρού πρίγκιπα Chagum και αναλαμβάνει την προστασία του, τη στιγμή μάλιστα που ο κίνδυνος προέρχεται από τον ίδιο του τον πατέρα.
Σίγουρα δεν πρόκειται για κάτι νέο, ωστόσο αυτό που κάνει τη σειρά να ξεχωρίζει δεν είναι τόσο η πλοκή (χωρίς να σημαίνει ότι λείπουν οι ανατροπές) αλλά ο τρόπος με τον οποίο αυτή αποδίδεται. Μπορεί παρακολουθώντας κάποιος τα τρία πρώτα επεισόδια να πιστέψει ότι η σειρά είναι γεμάτη δράση και μάχες, γρήγορα, όμως καταλαβαίνει ότι προσπαθεί να εστιάσει κάπου αλλού, στην ανθρώπινη ζωή και την αξία της.
Σε όλα τα επεισόδια μπορεί κανείς να αναζητήσει και να βρει διάσπαρτα νοήματα και προτροπές για καλύτερη ζωή, ενώ ακόμα και τα φαινομενικά άσχετα με την ιστορία επεισόδια από τη μια χτίζουν τις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων της σειράς και με τους θεατές και από την άλλη όλα βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση και αφομοίωση τόσο των γεγονότων που συμβαίνουν όσο και όλου του κόσμου γενικά μέσα στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία. Τελειώνοντας τη σειρά πολλοί θα νιώσουν σαν να έχουν διαβάσει ένα καλό βιβλίο.
Η κύρια δύναμη του Seirei no Moribito είναι οι χαρακτήρες τηςου. Ανέφερα παραπάνω ότι η "αφήγηση" της ιστορίας είναι που την κάνει να ξεχωρίζει. Αυτό φαίνεται κι από το γεγονός ότι, παρά την πληθώρα χαρακτήρων που εμφανίζονται, δίνεται η δυνατότητα στο θεατή να γνωρίσει τη σκέψη τους, την προσωπικότητά τους, τις συνήθειές τους, τις δυνατότητές τους, τους ενδοιασμούς και τις επιθυμίες τους.
Στο τέλος της σειράς όχι μόνο είχα δεθεί με τους χαρακτήρες, αλλά ήθελα να μάθω περισσότερα για το παρελθόν τους αλλά και για την πορεία τους στο μέλλον. Η αποφασιστικότητα της Balsa, η αθωότητα του Chagum, το ανήσυχο πνεύμα του Shuga, η καλοσύνη του Tanda, η δυναμικότητα της Σαμάνου Torogai έχουν αποδοθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ
Η καλύτερη σειρά της άνοιξης του 2007. Δεν πρέπει να τη χάσετε. Αξίζει κανείς να αφιερώσει λίγο από τον πολύτιμο χρόνο του για να παρακολουθήσει αυτή την όμορφη ιστορία. Τα όμορφα γραφικά, η μαγευτική μουσική, οι ανθρώπινοι χαρακτήρες, η όμορφη αφήγηση και τα διάσπαρτα σε όλη την έκταση της σειράς νοήματα θα σας κρατήσουν σίγουρα συντροφιά και θα παραμείνουν μαζί σας και μετά το τέλος της σειράς, όχι να σας στοιχειώνουν αλλά να σας συντροφεύουν.