Λοιπον...
Δεν θα ηθελα να βαλω ολα τα ειδη στο ιδιο τσουβαλι, οποτε θα κανω μερικα διαφορετικα posts.
Αφου το site ασχολειται με anime, θα ξεκινησω με Ιαπωνικη λογοτεχνεια.
Οτι ανωτερο εχω συναντησει στην Ιαπωνικη λογοτεχνεια, και σαφως ενα απο τα σπουδαιοτερα εργα που ειχα την τυχη να γνωρισω, η τετραλογια του ΓΙΟΥΚΙΟ ΜΙΣΙΜΑ "Η θαλασσα της γονιμοτητας". Απαρτιζεται απο τα εξης τεσσερα βιβλια.
"Ανοιξιατικο χιονι", μια απο της ωραιοτερες ιστοριες αγαπης.Φυσικα δεν ειναι απλα μια ιστορια αγαπης, αλλα αυτο ειναι το επικεντρο.Οσοι δεν εχουν ερθει αντιμετωποι με την Ιαπωνικη κουλτουρα(δεν νομιζω να υπαρχει καποιος σε αυτο το forum), θα παραξενευτει απο την εξελιξη και το τελος.Αν καποιος ομως εχει διαβασει ενα δοκιμιο του Μισιμα που προτεινε καποιος στα πρωτα posts «Η ηθική των σαμουράϊ στην σύγχρονη Ιαπωνία», θα δει "επι το εργον", το αυστηρο bushido, το οποιο ακολουθουσε ο συγγραφεας.Αν δεν συγκινηθειτε με την τραγικοτητα αυτης της ιστοριας, δειτε 7 φορες στην συνεχεια την ταινια "Serendipity", μονο αυτο θα σας αξιζει
"Αφηνιασμενα αλογα", το δευτερο βιβλιο της τετραλογιας, και εδω εχουμε να κανουμε με πιο δυσκολα πραγματα. Παραδοσεις εναντιον ξενοφερτης κουλτουρας, αφοσιωση σε ιδανικα, επανασταση, αυτοθυσια, ολα δοσμενα μεσα απο την μαγικη πενα του Μισιμα.Αν δεν πορωθειτε και συγκινηθειτε απο αυτο το βιβλιο, δειτε ολα τα Die Hard 3 φορες απανωτα, αυτο θα σας αξιζει
"Ο ναος της αυγης", το τριτο βιβλιο της τετραλογιας, και τα βρισκουμε σκουρα. Σε αυτο το βιβλιο ο Μισιμα διαπραγματευεται θεμελιωδη στοιχεια του Βουδισμου και τως Ασιατικων παραδοσεων. Μοιραια ο Δυτικος αναγνωστης βρισκεται σε βαθια νερα.Ευτυχως, η συνεχιση της βασικης ιστοριας κραταει το ενδιαφερον του αναγνωστη.Ειναι λιγο βαρυ, αλλα απαραιτητο για την συνεχιση της τετραλογιας. Παντως αν προηγουμενως καποιος εχει διαβασει το "Τι ειναι ο Βουδισμος" του Χορχε Λουις Μπορχες, θα διαφωτιζοταν αρκετα.
"Ο εκπεσων Αγγελος", το τεταρτο και τελευταιο μερος της "θαλασσας της γονιμοτητας", ειναι ενα αμαγαλμα ερωτικου παθους, αγαπης, ηθικης και πνευματικης σηψης. Ισως το πιο "σκοτεινο" βιβλιο που εχω διαβασει(αναλογικα με το οτι το θεμα του ειναι απολυτως συμβατικο).Εδω γνωριζει ο αναγνωστης τι σημαινει αποσυνθεση στον χαρακτηρα ενος ανθρωπου, γνωριζει το απολυτο κακο(οχι βεβαια στο στυλ διαβολοι και τριβολοι), το ανθρωπινο κακο, που ξεπερναει ολα τα δηθεν ορια.
Αν δεν βυθιστειτε στην σκοτεινια της ανθρωπινης ψυχης διαβαζοντας αυτο το βιβλιο, καταδικαζεστε σε καταναγκαστικη παρακολουθηση ολων των επεισοδιων του "Κωνσταντινου και Ελενης", και αυτο θα σας αξιζει
Οτι αλλο και αν επιλεξετε απο τον Γιουκιο Μισιμα, αξιζει και με το παραπανω, απλως "Η θαλασσα της γονιμοτητας" ειναι το ανυπερβλητο αριστουργημα του.
Θα προτεινω επισης τον καταπληκτικο Χαρουκι Μουρακαμι(οπως εκαναν και αλλοι), το "Νορβηγικο δασος", "Κουρδιστο πουλι" ειναι υπεροχα(τωρα διαβαζω το "Σκληρή Χώρα Των Θαυμάτων Και Το Τέλος Του Κόσμου" και δειχνει να ειναι ανταξιο).
Τελος το "Τσακισε τα απο μικρα, σκοτωσε τα απο παιδια" του Κενζαμπουρο Οε.Δεν εχω να πω πολλα γι'αυτο το βιβλιο, απλα διαβαστετο με την πρωτη ευκαιρια.
Τερμα με την Ιαπωνικη λογοτεχνεια, θα επανελθω με επιστημονικη φαντασια, και ηρωικη φαντασια.Μην ανησυχειτε δεν θα μακρυγορησω παλι τοσο
_________________
Αν δεν ήμουν αυτός που είμαι, θα ήθελα να ήμουν εγώ. Απλά να μου έμοιαζα λίγο περισσότερο.
