|
Zetto έγραψε:
|
| Η disney πάντα περνάει μηνύματα εκ μέρους μου αλλά μερικά από αυτά είναι κάπως όχι κατάλληλα(δεν βρίσκω τη λέξη) για παιδιά μικρής ηλικίας. Τουλάχιστον δεν είναι Σφουγγαράκης...
|
Μάλλον "κατά την γνώμη μου" εννοείς, γιατί αν περνάει μυνήματα "εκ μέρους σου"... είσαι τουλάχιστον υψηλόβαθμο στέλεχος στην εταιριούλα του θείου Γουόλτ
Επιγραμματικά η άποψή μου:
Υποσυνείδητα μυνήματα σίγουρα χρησιμοποιήθηκαν(ίσως να χρησιμοποιούνται ακόμα? δεν ξέρω)
τουλάχιστον στην διαφήμηση, νομίζω κατά την δεκαετία του 60.
Τώρα, κατά πόσο η ηθική διάβρωση των παιδιών, είναι ο σκοτεινός σκοπός κάποιων στην βιομηχανία του θεάματος, χρησιμοποιώντας υποσυνείδητα μυνήματα... ίσως σε κάποιες πιο αθώες εποχές να φαινόταν
οριακά πιστευτό.
Σήμερα όλα γίνονται φόρα παρτίδα, και δεν ανοίγει και ρουθούνι. Σιγά μην περιμένει το κάθε πιτσιρικάκι να δει τον σεξισμό στα υποσυνείδητα μυνήματα του ανωμαλου Γουόλτ(το να έχεις τα ποντίκια για τα πιο συμπαθή πλάσματα, και τις γάτες για τα πιο αντιπαθή,
είναι ανωμαλία, άντε στην καλύτερη κακό γούστο).
Υ.Γ. Ο Σφουγγαράκης είναι ημίθεος! Βρήκαν να κατηγορήσουν για τα πάντα(όχι, δεν εννοώ τις συμπαθείς ασπρόμαυρες αρκουδίτσες) τον έρμο τον Μπομπ. Τον λογοκρίνανε, απ' ότι άκουσα, στην Ολλανδία επειδή περνά ομοφυλλοφυλικά μυνήματα! Και όλα αυτά σε μία χώρα που επιτρέπεται ο γάμος μεταξύ ομοφύλλων, και στις τελευταίες εκλογές τους υπήρχε κόμμα που υποστήριζε την νομιμοποίηση της συνουσίας από το 12ο έτος της ηλικίας! Αν δεν έχω πληροφορηθεί λανθασμένα, αυτό κι αν είναι υποκρισία...
Θυμάμαι παλιότερα που έλεγαν για "αυτά τα κινέζικα μικυμάους"(επιτέλους! Ιαπωνικά είναι!), οτι είναι "βίαια, και δεν περνάνε μυνήματα καλά στα παιδιά"κλπ. κλπ.
Σκεφτήκανε ποτέ πόσες φορές στα "υπέροχα, κλασσικά κινούμενα σχέδια", ο Μπαγκς και ο Ντάφυ είχαν μπουμπουνήσει καραμπινιές στην μουτσούνα του Έ λμερ, πόσες φορές ο Κογιότ έγινε κομμάτια με χίλιους δυο(και όλοι τους βαρετοί) τρόπους;
Εν κατακλείδι, δεν λέω να λογοκριθούν τα πάντα, αλλά και ούτε να ψάχνουμε το κακό που ελοχεύει στο οτιδήποτε. Αυτό που χρειάζεται, είναι να παίρνουν τα παιδιά την κατάλληλη διαπαιδαγώγηση, και να ατσαλώνουν τον χαρακτήρα τους και την προσωπικότητά τους από μινκρή ηλικία, έτσι ώστε να μην είναι έρμαια των διαθέσεων του κάθε σκηνοθέτη, μοντερ, οπερατέρ, μπούμαν, best boy και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Όταν πρωτοπροβλήθηκε ο Σούπερμαν, υπήρξαν περιστατικά παιδιών που τραυματίστηκαν ή ακόμα και σκοτώθηκαν, πηδώντας από μεγάλο ύψος, προσπαθώντας να προσομοιώσουν τον ήρωά τους στην μεγάλη οθόνη. Ban λοιπόν στον Σούπερμαν που δολοφονεί τα παιδιά μας!
Έχω σιχαθεί το κυνήγι μαγισσών. Άσε που δεν τρώγωνται με τίποτα οι μαλ@@@@@@@ες! Καλύτερα μπεκάτσες την άλλη φορά.
Μ' αρέσει που θα τα έλεγα επιγραμματικά![/i]
_________________
Αν δεν ήμουν αυτός που είμαι, θα ήθελα να ήμουν εγώ. Απλά να μου έμοιαζα λίγο περισσότερο.
